
Bierzmowanie
Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze doskonalej wiążą się z Kościołem i obdarzani są szczególną mocą Ducha Świętego
Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze doskonalej wiążą się z Kościołem i obdarzani są szczególną mocą Ducha Świętego, i w ten sposób jeszcze bardziej są zobowiązani, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do jej obrony. (Sobór Watykański II, Lumen gentium, 11)
Ochrzczeni przechodzą dalszy etap chrześcijańskiego wtajemniczenia przez sakrament bierzmowania. W nim otrzymują Ducha Świętego, który w dzień Pięćdziesiątnicy został zesłany przez Pana na Apostołów.
Przez dar Ducha Świętego wierni zostają bardziej upodobnieni do Chrystusa i umocnieni, aby składali Mu świadectwo i budowali Jego Ciało w wierze i miłości. Ich dusze otrzymują niezniszczalny charakter, czyli znamię Pańskie, tak że nie można powtarzać sakramentu bierzmowania. (Obrzęd Bierzmowania, Wprowadzenie nr1 i 2)
Bierzmowanie przynosi wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej, to znaczy:
głębiej zakorzenia w Bożym synostwie (zob. Rz 8,15);
ściślej jednoczy z Chrystusem;
pomnaża dary Ducha Świętego;
udoskonala więź z Kościołem;
udziela specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża;
bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter, dlatego ten sakrament można przyjąć raz w życiu.
Sakrament bierzmowania może przyjąć każdy człowiek ochrzczony, który go jeszcze nie przyjął. Kandydat powinien być odpowiednio przygotowany, wykazywać się dojrzałą wiarą, a przed przyjęciem bierzmowania powinien przystąpić do sakramentu pokuty.
Zobowiązania wynikające z przyjęcia sakramentu bierzmowania:
budowanie wspólnoty chrześcijańskiej przez umacnianie wewnętrznych (nadprzyrodzonych) i zewnętrznych więzi z Kościołem.
dawanie świadectwa Chrystusowi przez odważne wyznawanie, głoszenie i obronę wiary oraz osobiste zaangażowanie apostolskie.
odpowiedzialność za Kościół przez dojrzałe współdziałanie z hierarchią kościelną w realizowaniu powołania Kościoła, jakim jest doprowadzenie ludzi do zbawienia.