Obrzęd ostatniej drogi zmarłego w każdej parafii może się częściowo różnić. (...)

Pogrzeb może nastąpić z domu zmarłego lub z kościoła (kaplicy cmentarnej) lub też tylko z kaplicy. (Wstęp do Obrzędu Pogrzebu)

Przebieg ceremonii pogrzebowej należy ustalić z duszpasterzem i biurem pogrzebowym, które w większości załatwia większość formalności.

Jeśli w grę wchodzi Msza św. za zmarłego jako część ceremonii pogrzebowej, należy to także ustalić dostosowując do możliwości danego kościoła parafialnego.

W przypadku przewożenia ciała zmarłej osoby czy jej prochów poza UK należy kontaktować się z odpowiednim urzędem, który wyda zgodę na taką procedurę.

Kremacja ciała

Kościół katolicki zezwala na kremację ciał i odprawienie liturgii pogrzebowej w obecności skremowanych szczątków. Kościół od zawsze, nawet po wydaniu tych zezwoleń, naucza o ważności pochówku szczątków doczesnych swych zmarłych wiernych, mając na myśli zwłoki lub skremowane prochy zmarłych. 

W ostatnich latach praktyka kremacji rozpowszechniła się znacząco w dużej liczbie krajów. Równocześnie, nowe i czasem zastanawiające pomysły, sprzeczne z wizją Kościoła na temat chrześcijańskiego pochówku, zmieniły sposób pojmowania chrześcijańskiej śmierci (na przykład skremowane szczątki są wykorzystywane do wyrobu biżuterii lub innych pamiątek). 

Dlatego właśnie Kongregacja Nauki Wiary, podkreśla ważność pochówku ciał i określa normy dotyczące przechowywania prochów w przypadku kremacji. Uwypukla fakt, że starodawną tradycją chrześcijańską preferowaną przez Kościół jest grzebanie ciał osób zmarłych. 

Mogą istnieć powody, dla których wierzący mają prawo wybrać kremacja ciał, jednakże Kongregacja mówi o tym, że Kościół zaleca zachowanie zwyczaju grzebania zwłok. Kościół czyni tak ze względu na naszą wiarę w Zmartwychwstanie – wierzymy, że pewnego dnia Chrystus powróci w chwale i ponownie zjednoczy nasze ciała i dusze, że zostaną one przekształcone w dniu ostatecznym, uczestnicząc w chwale Zmartwychwstałego Chrystusa. 

Rozrzucanie prochów naszych zmarłych (w powietrzu, na ziemi lub w wodzie) lub dzielenie ich czy przechowywanie ich w domach jest niezgodne z naszą wiarą. 

„Kiedy z uzasadnionych przyczyn dokonuje się wyboru kremacji zwłok, prochy zmarłego muszą być przechowywane z zasady w miejscu świętym, czyli na cmentarzu lub, jeśli trzeba w kościele albo na terenie przeznaczonym na ten cel (...)

Od samego początku chrześcijanie pragnęli, by ich zmarli byli obiektem modlitw i wspomnień wspólnoty chrześcijańskiej. Ich groby stawały się miejscami modlitwy, pamięci i zadumy. Zmarli wierni są częścią Kościoła, który wierzy we wspólnotę» tych, którzy pielgrzymują na ziemi, zmarłych, którzy jeszcze oczyszczają się, oraz tych, którzy cieszą się już szczęściem nieba; wszyscy łączą się w jeden Kościół«.

Prochy zmarłych muszą być złożone na wieczny spoczynek w poświęconym miejscu, jakim jest cmentarz lub w niektórych przypadkach kościół (jeśli otrzymano odpowiednie pozwolenie) lub na terenie oznaczonym jako poświęcony przez Kościół dla pochówku czy też złożenia prochów zmarłych wiernych. 

Dom rodzinny jest z pewnością miejscem, w którym obecna jest Boża miłość, jednakże to poświęcona ziemia cmentarza jest właściwym miejscem wiecznego odpoczynku. (...)

Cały artykuł: https://www.catholiccemeterieschicago.org/Documents/pdf/ToRiseWithChrist-Polish.pdf

Przewożenie zwłok czy prochów zmarłych

Zaświadczenie na sprowadzenie zwłok lub prochów (szczątków) do Polski wydaje Wydział Konsularny RP w Belfaście.

Dowiedz się więcej: https://www.gov.pl/web/wielkabrytania/zaswiadczenie-na-sprowadzenie-zwlok-lub-prochow-szczatkow-do-kraju